මළවුන්ගෙ අතර නොව සඳ
හිඳින්නෙම නුඹේ හිත අග
ඇපැහැ-දිලි වුවත් ඉඳ හිට
හැර දමා යනු කෙලෙස හද
පුරවාන කඳුළු ඇස අස
හිඳින්නට නොහැකි බව දැන
නොපෙනෙන්න නුඹට කිසි දින
මුවා වී එයි කඳුළු පිස
රිදුනාට හිතට පෙර පෙම
හැකිවේද හැර යන්න සඳ
පැතුවාට සඳෙන් තොර ඉර
නෑ නේද සඳේ රැස් සැර
No comments:
Post a Comment