සලකුණු
Total Pageviews
Friday 24 June 2016
අතුරුදන්ව ඇත......
සැඩ සුළඟක්ව හමා විත්
එලෙසින්ම නික්ම ගිය
මද පවනක්ව යලිත් විත්
එලෙසින්ම නික්ම ගිය
නුඹ
නුඹටම
අතුරුදන්ව ඇත......
නුඹ ඇවිත්.......
ජීවිතයත් මරණයත්
අතර වූ අහඹු මොහොතක
හඬවගෙන,හඬාගෙන
නුඹ ඇවිත්.......
සඹඳ, ......
සඹඳ, "ඉකුත් වූ" කාලයට
නැවත කල හැක්කක් නොමැත
"මේ" ආලෝකයයි
හැඬිය හැකි දෙඩිය හැකි
සිනහ මල් පීදවිය හැකි
අඳුරු රාත්රියක් පමණයි
"හෙට"එලඹීමට නියමිතව ඇති
සිනාවක් යනු ....
සිනාවක් යනු ඉනාවක්..
සුන් වෙලා යන තුරාවක්...
අහන්න ඕනෙම උනත්.....
අහන්න ඕනෙම උනත්
ඔය හිනා හඬ
හෙමිහිට හමා යන...
දරදඬු වැඩි නැද්ද මේ තරමට
අඹරවන් යනකොට මාව
සුපෙම්බර පවන් රොද.....
මම නුඹට ප්රේම කරමි....
තාරුණ්ය දෝතින්ම ගෙන
පණ පොවද්දි සිතුවිලි වලට නුඹ
රාත්රිය,මම නුඹට ප්රේම කරමි
මේ අපේ අහස......
නොසොයා දිග පළල
මොහොතකට තටුවල
ඉගිළ යමු සොඳුර
මේ අපේ අහස
කඳුළු කැටිකර ....
කඳුළු කැටිකර මනාවන්
දෑස් දල්වා බලා වුන්
මාවතත් මිරිඟුවක් නම්
තවත් කුමකට බලා ඉන්නෙද
මේක නම් මහ මුලාවක්....
සිනහවක වේදනාවක්
සඟවගෙන ඇය කතාවක්
බෙදා හරි හැටි බැලූ විට මිස
හඳුන ගන්නට කාට හැකි වෙද
මේක නම් මහ මුලාවක්....
"ආදරේ" නම් ඉනාවක්
කඩා බිඳිමින් තුලාවක්
අසමබර කොට ජීවිතය ඇගෙ
නගන කිරිකැටි හිනාවක්
මුලාවක් බව නොදැන ලතැවෙන
මේක නම් මහ මුලාවක්.....
අදින් පසු.....
අදින් පසු
නොලියමි නුඹට කිසි දින
හදවතේ පිරී පැවතුන ප්රේමය...
දිය කර හරිමි
හිතුමතේ වා ගැඹට
නුඹ නිසා දැනුණු ශෝකය....
පද වැලක්ව,කවි,කතාවක්ව
විසි කරන්නෙමි දැන ගනු පිණිසම
මියැදෙන්ට කලින් හදවත
පිපිරී දරා ගනු නොහැකිව....
මේ රවුම ඇතුලේම.....
මේ රවුම ඇතුලේම
කොටුවෙලා ඔබ ඉන්න
මෙයින් එපිටට වෙලා
මට ඉන්න ඉඩ දෙන්න....
එසේ නැතිනම් එන්න
කාටවත් නොදැනෙන්න....
රවුම් හැඩ කිසිත් නැති
කාටවත් වගක් නැති
මෙන්න මේ සීමාවේ
ඇවිදින්න හැන්දෑවේ....
මට ඕනි.....
මට ඕනි රෑ එළිවෙනකන්ම
මෙහෙම ඇස් ඇරන් ඉන්න
ආදරේ නැතත් ආදරෙන්....
තාමත් සුවඳයි .....
තාමත් සුවඳයි
පරවුනත් රෝස මල් .....
රෝස මතක එක්ක
තනිකරල මියැඳුනත්.....
හඬන්නට ...
හඬන්නට දුක නිවෙන්නට
ඔය උරහිසේ හිස තබන්නට
නුඹ හැර කෙනෙක් හිත හදන්නට
කිසිවෙක් නොමැත තව ඉන්නට
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)